Żałoba nie potrzebuje wysoko rozwiniętych funkcji poznawczych, by pojawić się po stracie bliskiej osoby. Żałoba to przede wszystkim emocje. A te odczuwamy już w łonie matki. Dlatego niemowlę, wbrew pozorom, może być w żałobie.

Malutkie dziecko (do ok. 6 miesiąca życia), tracąc bliską osobę, a zwłaszcza mamę, odczuwa to przede wszystkim na poziomie fizycznym. Nagle brakuje znajomego dotyku, zapachu i głosu. Zmienia się rytm dnia.

Dziecko może również odczuć zmianę zachowania w jego otoczeniu, np.: ktoś, kto do tej pory je rozśmieszał, siedzi obok smutny.

Najczęstsze objawy u najmłodszych dzieci związane ze stratą bliskiej osoby, dającej do tej pory poczucie stałości i bezpieczeństwa to:

• zaburzenia snu i łaknienia,
• niepokój,
• rozdrażnienie lub przeciwnie, rzekomy spokój (apatia), brak zainteresowania otoczeniem,
• płacz (częściej niż wcześniej).

Niemowlę, tak samo jak dorosły pogrążony w żałobie, potrzebuje wsparcia:

• obecności bliskiej osoby,
• czułego dotyku,
• kojącego głosu.

Jeśli to tylko możliwe, warto zadbać o to, by dziecko mogło przebywać w znajomym miejscu: w swoim domu, w swoim pokoiku, wśród swoich zabawek.

Bliskość, czułość i troska. To drogowskazy na ten trudny czas.